ارزیابی خطرپذیری لرزه ای و مدیریت تأسیسات،شریانهای حیاتی و زیرساختها

ارزیابی آسیب پذیری و مدیریت خطر پذیری لرزه ای با استفاده از روش های پیشرفته از مهمترین راهکارها برای کاهش خطرپذیری ناشی از لرزه در مناطق شهری است. توسعه یک روش ابزاری یکپارچه و پیشرفته برای مدیریت خطرپذیری لرزه ای مؤثر در تأسیسات پیچیده و ترکیبی و سیستم های شریان اصلی( آب، برق، ....) برای توسعه طرح های پیشگیری مؤثر و مفید ضروری است. بدین منظور، اخیراً در یونان روش مدولار (modular) در چاپ طرح های پژوهشی اروپایی و ملی برای ارزیابی آسیب پذیری و مدیریت خطر پذیری لرزه ای تأسیسات، شریان های اصلی آب وبرق و زیرساخت ها گسترش یافته است. در این جا یک توصیف کلی از روش به همراه چندین مثال از برنامه های کاربردی ارائه شده است. عوامل کلیدی این روش عبارتند از : دارایی، نوع آن، آسیب پذیری ویژگی های خاص و اهمیت (ارزش جهانی) عناصر در معرض خطر، توسعه سناریوهای لرزه (خطر لرزه ای) و خصوصیات ژئوتکنیکی به همراه تجزیه و تحلیل جزئیات پاسخ سایت براساس برآورد خسارات و اولویت های اختصاص داده شده، سیاست های مرمت و استراتژی های کاهش خطرات را می توان تعریف کرد. علاوه بر این پیشرفت های جدید و جنبه های مهم مراحل پیشگیری خطر پذیری بیشتر مورد تجزیه و تحلیل و مد نظر قرار گرفته است در حالیکه همزمان در اروپا تلاش های تحقیقاتی مرتبط به طور مختصر خلاصه شده است. این پیشرفت های جدید عمدتاً شامل آسیب پذیری سیستم های فیزیکی و اجتماعی – اقتصادی و تجزیه و تحلیل خطر پذیری، تلفیق فرآیندهای تصمیم گیری درمطالعات بازسازی لرزه ای و استفاده از برآورد خسات زمان واقعی برای کاهش تأثیر بالقوه در جوامع شهری براساس اقدامات بموقع و درست پس از یک زلزله خطرناک است. در نهایت دستورالعمل های خاص برای مدیریت و کاهش خطر پذیری لرزه ای تأسیسات و زیر ساخت ها در محیط های شهری فرآهم شده است.